ورزشهای سنتی خالدآباد

خالدآباد مانند دیگر نقاط ایران برای پرکردن اوقات فراغت ، تفریحات و ورزشهای گوناگونی داشته است که بهترین وقت و موقع تفریحاتشان در عید نوروز بود.

بازیهایی مانند کشتی (به سبک خالدآبادی) که در بین جوانان و پیران طرفداران پروپا قرصی داشت. جوانان برای نشان دادن قدرت و نیروی بدنی خود جوانان دیگر را به مبارزه می‌طلبیدند و در این میان پیران به داوری می‌نشستند و جوانان را راهنمایی می‌کردند.

بازی هفت سنگ: نحوه بازی بدین شکل است که در فاصله ۱۵ متری تعداد ۷ سنگ صاف را روی هم قرار می‌دادند و بازیکنان که به ۲ تیم و هر تیم هم از ۴ نفر تشکیل می‌شدند ابتدا قرعه‌کشی می‌کردند که شروع کننده بازی چه تیمی باشد وقتی تیم شروع کننده مشخص شد یک نفر نماینده تیم پشت یک خط ایستاده و توپی را که از چندین جوراب درست شده بود به سوی سنگهای چیده شده پرتاب می‌کرد. تمام بازیکنان که مثل ضربه پنالتی در فوتبال پشت خط قرار می‌گرفتند بعد از اینکه توپ به سنگها می‌خورد و سنگها می‌ریخت حمله‌ور می‌شدند و آن تیم که پرتاب‌کننده توپ بود اگر توپ آن به هدف می‌خورد بایستی از چیدن مجدد هفت سنگ توسط تیم مقابل جلوگیری کند بدین‌صورت که تمامی اعضای تیم باید توپ را طوری به هم پاس بدهند که بتوانند به بازیکن تیم مقابل بزنند و او را از بازی خارج کنند و دیگر بازیکنی در زمین نماند آنها پیروز می‌شدند ولی اگر موفق به زدن بازیکن نشدند و تیم مقابل هفت‌سنگ را مجدداً روی هم چید ، آن تیم برنده بازی است و دور بعد تیم برنده بازی را با پرتاب توپ به سوی هفت‌سنگ شروع خواهد کرد و درمجموع تیمی که دفعات بیشتری کار چیدن هفت‌سنگ را انجام داده باشد بعنوان برنده مسابقه خواهد بود.

بازی گیلَنْگْ گیلَنْگْ (Gilang Gilang) :  دو تکه چوب یکی در حد ۳۰ سانتی‌متر و دیگری حدود یک متر از اسباب این بازی است. شروع کننده بازی چوب سی سانتی‌متری را روی دو تکه سنگ یا آجر قرار داده و با چوب بزرگ زیر آن می‌زند و به هوا پرتاب می‌کند شرکت کنندگان دیگر اگر چوب را در هوا بگیرند جایشان را با شروع‌کننده عوض می‌کنند و اگر چوب بر روی زمین افتاد شروع کننده از همانجا با آواز گیلنگ گیلنگ گوجه گیلنگ محکم به زیر چوب می‌زند و به هوا پرتاب می‌کند. این کار دو الی سه بار تکرار می‌شودهرگاه بقیه شرکت کنندگان چوب را در هوا گرفتند از همانجا تا جاییکه بازی شروع شده باید یک نفس زو بکشند اگر توانستند خود را به مکان شروع برسانند برنده و درغیراینصورت بازنده خواهند بود.

قاب بازی ( کُو شَک – Cow Shak) : دایره‌ای به قطر یک متر بر روی زمین کشیده می‌شد. روی قطر دایره تعداد مشخصی شَکْ ( شک همان استخوان مهره مفصل است) می‌چیدند و از فاصله مشخصی (این فاصله توافقی بود) با وسیله‌ای به نام لَپَرْ (Lapar – قسمت انتهایی کوزه) شک‌ها را هدف قرار می‌دادند. لَپَرْ و شَکْ هر دو می‌بایست از دایره خارج می‌شدند. اگر لَپَرْ داخل دایره می‌ماند و شَکْ از دایره خارج می‌شد بازی از همان جایی که شک افتاده بود ادامه می‌یافت تا همه شَک‌ْها از دایره خارج شوند. اگر در هدف‌گیریها لَپَر و شَک هر دو در دایره بمانند بازی به طرف مقابل واگذار می‌شود. برنده این بازی کسی است که بیشترین شَک را از دایره خارج کند.

بازی گردو (کُو اوز – Cow Ouz) : شروع کننده بازی اُوسّا نام داشت و سه گردو دراختیار داشت. گردوی اولی گردوی هدف است و افراد شرکت کننده هرکدام دو گردو به طرف گردوی هدف قِلْ می‌دادند. گردوهایی که به گردوی هدف نزدیکتر است برجای می‌ماند و گردوهایی که از هدف رد می شدند و یا فاصله‌شان زیاد بود جمع‌آوری می‌شدند و گردویی که نهایتاً به هدف نزدیکتر بود صاحب آن برنده بازی بود و بقیه گردوها را به نام خود مصادره می‌کرد. گردویی که با فاصله زیاد از هدف رد شده بود گردوی رَدْ نام داشت و هم‌اکنون هم ضرب‌المثل «این فرد گردویش رَدْ است برای هر فرد یا چیز بدون استفاده بکار می‌رود.»

بازی تخم مرغ (کُو خا – Cow Kha) :  این بازی محدودیتی در تعداد افراد شرکت‌کننده ندارد. با دو نفر و حداقل تا بیست الی سی نفر می‌توان این بازی را انجام داد. افراد تخم‌مرغهای خود را ردیفی روی زمین قرار داده سپس قرعه‌کشی می‌کنند و به ترتیب قرعه تخم مرغها را انتخاب می‌کنند و ردیفی می‌نشینند این بازی را بدون قرعه هم می‌توان انجام داد بدین ترتیب که هرکس تخم‌مرغ خود را در بازی شرکت می‌دهد و تخم مرغها را روی زمین نمی‌چینند سپس تخم مرغها را در مشت می‌گیرند. شروع کننده با سر تخم مرغ به ته تخم مرغ نفر بعد می‌زند نفر بعد هم همین کار را با تخم مرغ نفر بعد انجام می‌دهد هرکس یک قسمت از تخم مرغش شکست طرف دیگر را می‌گیرد درنهایت هرکس تنها یک طرف تخم مرغش سالم بماند کلیه تخم مرغهای شکسته شده رقبا را به نفع خود برمی‌دارد و برنده بازی خواهد بود و جایزه‌اش همه تخم‌مرغهای شکسته شده خواهد بود.

بازی دوز: که مانند سایر نقاط ایران انجام می‌شد.

بازی دَسِ خِزْ که الان به تمرین تیمهای فوتبال منتقل شده است که افراد به ردیف در یک خط خم شده و افراد دیگر به نوبت از روی آنها می‌پریدند.

مسابقات الاغ سواری: که در قدیم به وفور یافت می‌شد.

دختران و دوشیزگان خالدآبادی نیز در ۳ یا ۴ روز اول عید در یک فضای بسته و پوشیده دور هم جمع می‌شدند و بازی می‌کردند که بازیهای آنها نیز عبارتند از : وسطی ، لپَّر (لِیْ له) و یِه قُلْ دو قُلْ